به گزارش خبرگزاری فارس از قم کتاب زندگی و اندیشه‌های علامه طبرسی دارای شش فصل اصلی مانند زندگانی علامه طبرسی، ابعاد شخصیت علمی و فرهنگی طبرسی، ویژگی و اخلاق علمی علامه طبرسی، فعالیت‌های سیاسی، مذهبی و فرهنگی علامه طبرسی و داستان‌هایی درباره علامه طبرسی تشکیل شده است.

ولادت، زادگاه طبرسی، خاندان طبرسی، طبرسی و علم تفسیر،وفات یا شهادت، شاگردان طبرسی، آزاد‌اندیشی و دوری از ‌تعصب، دقت و امانت‌داری، عزم و اراده‌ قوی و صدق در گفتار از جمله موضوعات زیرمجموعه‌ فصل‌های اصلی این کتاب است.

این اثر تلاشی است تا با بررسی حیات علمی و فرهنگی علامه طبرسی و معرفی فضایل اخلاقی و علمی وی خدمات این دانشمند فرهیخته را ارج نهاده و گامی در راستای گسترش دامنه معرفت و استواری آئین بزرگان و اندیشمندان بردارد.

در مقدمه این کتاب آمده است: توجه دادن مخاطبان به عوامل و مصداق‌های سعادت و معرفی زندگی مصلحان برای ایجاد انگیزه تفکر و تدبر در اندیشه بزرگان از رسالت‌های خطیر رسانه ملی است. آزاداندیشی، بلندنگری، سعه‌صدر، عفت قلم و انصاف در پژوهش از ویژگی‌های برجسته علامه طبرسی بود که در آثار او از جمله معجم البیان به چشم می‌خورد. وی در عصری که مناقشه‌های مذهبی از حد قلم و زبان می‌گذشت، با احیای اندیشه دینی، وحدت فکری و تفاهم مذهبی به دور از تعصب‌های پوچ و با به کار بستن سلاح اندیشه و استدلال، زمینه تفاهم و وحدت را میان مسلمانان فراهم کرد.

در بخشی دیگر از این مقدمه خاطر نشان شده است: در بزرگداشت فرزانگان جامعه باید راهی که آنان پیموده‌اند، پیش پای روندگان قرار گیرد و راز کمال ایشان باز جسته شود. مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما نیز با همین هدف کوشیده است با معرفی بخشی از خدمات بزرگی که این عالم پرنشاط در زندگی اجتماعی و سیاسی خویش انجام داده است و انتخاب بهترین شیوه و بلندترین زبان‌ها، غبار غربت و انزوا را از این حقایق درخشان بزداید.

نویسنده در بخش دوران کودکی و نوجوانی یادآور شده است: روشن نیست فضل، کودکی‌اش را در تفرش گذرانده یا مشهد، ولی بی‌شک، روزگار جوانی‌اش را در مشهد گذرانده و به یادگیری علوم متداول عصر پرداخته تا آنکه در همه رشته‌های علمی از ادبیات عرب تا حدیث، فقه، اصول، تفسیر و حتی جبر و مقابله تبحر یافته است.

در ادامه تصریح شده است: در آن دوره، تدریس علومی مانند قرائت، تفسیر، حدیث، فقه، اصول و کلام، در مدارس علمیه رواج داشت و شیفتگان دانش را به ‌سوی خود جلب می‌کرد. آشنایی و اطلاع کافی از زبان و ادبیات عرب، پنجره ورود به دنیای علوم اسلامی بود و یادگیری آنها نیز از شرایط اصلی آغاز تحصیل شمرده می‌شد.

در بخش طبرسی و فقه و کلام موضوعاتی مانند مقدمه‌ای در کلام اسلامی، نظریه‌های کلامی طبرسی، مقدمه‌ای بر فقه اسلامی، مقدمه‌ای بر فقه اسلامی و نظرهای فقهی علامه طبرسی مطرح شده است.

در بخش شرایط مذهبی ایران در عصر طبرسی آمده است: غیر از شافعی و حنفی، در این دوران مذاهبی دیگر نیز در قلمرو پهناور سلجوقیان رواج داشت. در کنار مذاهب اسلامی، مشرب‌های کلامی مانند معتزله، اشاعره، مجسمه، مشبهه و کرامیه رواج داشتند.

در ادامه تصریح شده است: نیمه دوم قرن پنجم، تمام قرن ششم و ابتدای قرن هفتم، از مهم‌ترین دوره‌هایی است که اختلاف‌های دینی و اعتقادی در آن شدت گرفت و علوم دینی در آن رواج یافت و علمای مذهبی و فقها در شئون حکومت و سیاست وارد شدند، فلسفه و علوم عقلی را حرام شمردند و سبب شدند که علم از محور حقیقی آن، که بحث از حقایق اشیاء بود، منحرف شود و تنگ‌نظری پدید آید. عامه مردم، سنی‌مذهب بودند و به خلفای عباسی اعتقاد عجیبی داشتند.

کتاب زندگی و اندیشه‌های علامه طبرسی توسط اعظم بابایی به رشته تحریر درآمده، منیره ماشاءاللهی ویراستاری آن را به عهده دارد و این اثر به همت مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما منتشر شده است.